مَـטּ هـر روز و هـر لحظـﮧ
نگرانت مے شوم ڪـﮧ چـﮧ مے ڪُنے ؟ ڪُجایے ؟ در چـﮧ حالے ؟ پـنـجـره اُتـاقـم را بـاز مے ڪُنم و فـریـاد مے زنـم تنهـاییـت بـراے مَـטּ غُصـه هـایـت بـراے مَـטּ هـمـﮧ بُـغـض ها و اشڪهایـت بـراے مَـטּ تـღـو فـقـط بـخـنـد آنقـدر بـلـند تـا مَـטּ
هـم
بشـنوم صـداے خـنـده هـایـت را صـداے هـمـیشـﮧ خـوب بـودنـت را
|