قــول بــده کــه خــواهــی آمــد امــا
هــرگــز نیــا! اگــر بیــایــی هــمه چیــز خــراب می
شــود! دیــگر نــمی تــوانــم اینــگونــه بــا
اشتــیاق بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم! مــن خــو کــرده ام بــه ایــن انتــظار،
بــه ایــن پــرســه زدن هــا در اسکــله و ایستــگاه! اگــر بیــایــی مــن چشــم بــه راه چــه کســی
بمــانــم؟
|