عشقهای صورتی

هین رها کن عشقهای صورتی

عشق برصورت نه بر روی سطحی

آنچه معشوق است صورت نیست ، آن

خواه عشق این جهان خواه آن جهان

آنچه بر صورت تو عاشق گشته ای

چون برون شد جان چرا رهایش گشته ای

صورتش برجاست این سیری ز چیست

عاشقا واجو که معشوق تو کیست

پرتو خورشید بر دیوار تافت

تا بش عاریتی دیوار یافت

بر کلوخی دل چه بندی ای سلیم

 واطلب عشقی که پاید و مقیم