دریا

 اگر دریای دل آبی‌ست...

                        تویی فانوس زیبایش..

  اگر آینه یک دنیاست..

                  تویی معنای دنیایش

 

   تو یعنی دسته‌ای گل را....

                    ز آن سوی افق چیدن

 

                           تو یعنی پاکی باران....

                                                  تو یعنی لذت دیدن...

    تو یعنی یک شقایق را ...

        به یک پروانه بخشیدن...

  تو یعنی از سحر تا شب به زیبایی درخشیدن..

 

          تو یعنی یک کبوتر را

                   ز تنهایی رها کردن...

                        خدای آسمان‌ها را... به آرامی صدا کردن...

 

         تو یعنی مثل نیلوفر همیشه مهربان بودن..

                 تو یعنی باغی از مریم...

                              تو یعنی کهکشان بودن....

 

     تو یعنی چتری از احساس برای قلب بارانی

                 تو یعنی پیک آزادی....

                                    برای روح زندانی...

 

          تو یعنی در زمستان‌ها... به فکر پونه افتادن.

                       تو یعنی روح باران را...متین و ساده بوسیدن...

               و یا در پاسخ یک لطف... به روی غنچه خندیدن...

 

             اگرچه دوری از اینجا...تو یعنی اوج زیبایی...

             کنارم هستی و هر شب ... به خوابم باز می‌آیی...