از عشق

نگاه تو گویا فرسنگها فاصله داشت


از عشق


پر بودی از خواستن و تمنای لحظه ها


خالی از بودن


سکوت تنها گویش تو


نتوانستم در پژواک کلماتت چیزی از عشق بیابم


خنده تلخ من؟ هدیه سکوت تو بود


غم پنهانم؟ هدیه تردید دیروزم