دوست حقیقی

سلام
تصمیم دارم یه نفرو وارد زندگی خودم بکنم ازش خوشم اومده دلم می خواد اونو داشته باشم نه به عنوان کسی که بهش وابسته باشم و عشق بورزم بلکه به عنوان یه دوست حقیقی و نزدیکم می خوام داشته باشمش اون مهربونه خوبه با من کنار میاد منو می فهمه احساس می کنم که دوستش دارم و جالب توجه اینه که اونو هرگز ندیدمش و فردا می خوام واسه اولین بار ببینمش مطمئنم نظرم عوض نمیشه با دیدنش چیزی تغییر نمی کنه بلکه گمون کنم بهش نزدیکتر هم بشم
برای خودم هم هیچ قید و بندی نذاشتم آخه معمولا من واسه خودم قید و بندام رو تایین می کنم و کس دیگه یا چیز دیگه ای حق نداره در این مورد تو کارم دخالت کنه که البته می کنن ولی من همه چیز رو نادیده و یا نشنیده می گیرم شاید کمی غدم خصوصیت بدی نیست برای من
شاید اگه بشه می خوام یه کم هم از زندگیم لذت ببرم می خوام تا حدی همه چیز مثل اونی باشه که می خوام حالا دیگه 17 سال از زندیگم می گذره و حالا می خوام لذت ببرم و عوض اون 17 سال رو در بیام
آدم بدبختی نیستم ولی می خوام خوشبخت تر باشم اشکالی که نداره؟
دیگه نمی خوام اخم کنم و نمی خوام یه وبلاگه اخمو هم داشته باشم راستی تولد وبلاگم نزدیکه تا بعد خداحافظ