آدم در لحظه هایی نکته های جالبی از شخصیت خودش رو پیدا میکنه.مثلا میفهمه تا چه حد در برابر ناملایمات ضعیفه و از پا درمیاد یا اینکه میفهمه چگونه و با چه روشی میتونه با مشکلاتش دست و پنجه نرم کنه.یکی از فایده های این روزا برای من این بود که چند تا نکته از شخصیت خودم رو کشف کردم.
١- فهمیدم چقدر ترسو هستم مخصوصا در برابر مریضی سریع خودم رو میبازم و فکر میکنم به آخر خط رسیدم.من حتی قبل از اینکه درد به سراغم بیاد از ترس درد -دردم میگیره!
٢-فهمیدم که چقدر زود ناامید میشم!!!!گرچه موقع شعار دادن خیلی غرا و نفس گیر واسه همه حرف میزنم اما پای عمل برای خودم که میرسه دیدم واویلا که چقدر سریع فکر میکنم هیچ امیدی دیگه وجود نداره و مشکل من هیچ وقت حل نخواهد شد.
٣-فهمیدم وقتی افسرده هستم اشکام شر و شر سرازیره و انقدر هم مظلومانه گریه میکنم که همه رو به گریه میندازم.
۴- فهمیدم که وقتی غصه و نگرانی داره منو داغون میکنه بهتره هیچ کار دیگه ای نکنم بالاخره یه چیزی میشه دیگه!!!!!......
۵-وفهمیدم دراوج ناامیدی هم که باشم شکر خداو توکل به خدا رو از دست نمیدم و باز هم با همه بیچارگیهام و بدبختیهام فکر میکنم این هم بخشی از حکمت حکیمانه خداست .