من از خود دلگیرم

 

من از خود دلگیرم

و از حرفها و دلتنگی هایم

و از بی قراری های همیشگی

از این حرفهای تکراری که نه

من از حرفهای تازه ، دلگیرم

نمی دانم که ذهن من چرا اینگونه تنها است

که انگار عالمی دارد

و دیگر حرفهای کهنه هم تازه می گردند

و بیزارم

نه از دنیای رنگارنگ انسانها

که از دنیای یکرنگ نفسهایم

و از ثانیه های یکسان گذشتن ها

که دلتنگم

زِ هجرت نه

من از رسیدن های دیر هنگام ، دلتنگم