نان و نمک

به حرمت نـــــــــــــــان و نمـــــــــــــکی که با هم خوردیــــــــــم

نـــــــــــــــــان را تــــــــــــــــــــو ببــــــــــــــــــــــر

که راهت بلنـــــــــــــــــد است و طاقتــــــــــــــــــت کوتاه

 نمـــــــــــــــــک را بگــــــــــــذار برای من

 میـخواهــــــــــــــــم این زخـــــــــــم همیشـــــــــــه تــــــــــازه بمانـــــــد

حقیقت دارد !

حقیقت دارد !

کافی ست چمدان هایت را ببندی

 تا حاظر شوند ، همه

 برای از یاد بردنت !

 آنکه بیشتر دوستت دارد ، زودتر !!!!

ببینمت ....

ببینمت . . .

گونه هایت خیس اســـت . . .

باز با این رفیق نابابت . . .

نامش چی بود؟

هان!

باران . . .

باز با “باران” قدم زدی ؟

هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها . . .

همدم خوبی نیست برای درد ها . . .

فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکنــــــد . . .

از تـــو مـــی نــویســــد

تا بر می دارمش...

از تو مینویسد..

مانده ام این خودنویس است...!

یا

تو نویس..!!

گـــــاهی نـــــه گریـــــه آرامت می کنــــد

و نـــــــــــه خنــــــــده

نــــــــه فریـــــــــاد آرامــت می کنــــــــد

و نـــــــه سکــــــــوت

آنجـــــاست کـــــه بـــا چشمانی خیس

رو بـــه آسمـــــان می کنی و می گویی

خدایــــــا

تنهـــــا تــــو را دارم

تنهـــــــایم مگـــــــذار...

وجدان

شب ها به وقت خواب

از طرف من وجدانت را ببوس

البته اگر بیدار بود !

مــــن مانـــــــده ام

مــــن مانـــــــده ام و 16 جلـــــــد

لغـــت نامـــــه کــه هیـــــــچ کــــدام از واژهـــــــایش

متــــــرادف “دلتنگــــــــــی” نمیشــــــود…..

کـــــاش دهخـــــدا میـــدانســـت دلتنگـــــــی معنــــــا نـــــدارد !!

درد دارد .....

دلنوشته .....

بار الهی

پس رحمتت کجاست؟؟؟

دیرگاهیست که غم درون سینه ام سنگینی میکند

گویا نفس هم برای من حرام شده

میخوام رها شوم از این زندان

زندانی که به اجبار در میانش جان میکنم و به انتهایش نمیرسم

میخواهم رها شوماز این زندان

از این تن که گاه و بی گاه

از آشنا و غریبه

دوست و دشمن

یار و رهگذر

خودی و بیخودی زخمی می خورد و دگر تاب ایستادن را ندارد

پاهایم سست شده است

میلرزد

وزنم برایش کمی سنگین است

تورا بخدا شما بگویید

آخر چگونه میشود این هیکل نحیف سنگینی داشته باشد

نفرین بر این زندگانی که نای زندگی را از من گرفت....

همین خوبه

همین خوبه که غیر تو همه از خاطرتم میرن

هنوز گاهی سراغت رو از این دیوونه میگیرن

به جزتو همه میدونن واست این مرد میمیره

واسه همین جداییتو کسی جدی نمی گیره

همین خوبه همین خوبه همین خوبه

همین خوبه که با اینکه چشاتو روی من بستی

تو چن تا خاطره با من هنوزم مشترک هستی

همین خوبه که آرومی و حس میکنی آزادی

که دست کم تو عکسامون پیشم ایستادی

واسه من کافیه اینکه تو از من خاطره داری

به یادشون که می افتادی واسه من وقت میزاری

همین خوبه همین خوبه همین خوبه همین خوبه

همین خوبه که با اینکه سراغ از من نمی گیری

ولی تا حرف من می شه یه لحظه تو خودت می ری

به جز تو همه میدونن واست این مرد می میره

واسه همین جداییتو کسی جدی نمی گیره

همین خوبه همین خوبه همین خوبه همین خوبه

غروب

صبحت بخیر

صبح را باتوآغازمی کنم
با طلوع چشمان درخشانت ازپشت انبوه مژگان سیاهت‎
با آوای دل انگیزصدایت که روح تازه می بخشد به جانم‎
با شیرینی لبانت که طعم خوش زندگی را برایم زنده میکند ‎
صبحت بخیر رویای زیبای من
صبحت بخیر زندگی‎