عـــــشـــــــــــــقهای ســــــــــــــــــوخــــتــــــــــه
همیشه حــــــرارت لازم نیست، گـــــاه از ســـــردی یک نگاه میتوان آتـــش گرفــــــت
عـــــشـــــــــــــقهای ســــــــــــــــــوخــــتــــــــــه
همیشه حــــــرارت لازم نیست، گـــــاه از ســـــردی یک نگاه میتوان آتـــش گرفــــــتدهانت را می بویند
همه جا پر شده که
دهانت را می بویند مبادا گفته باشی دوستت دارم
من می گـــــویـم حق دارند
چون دوست داشتن های ما بودار است
بوی سوء استفاده
بوی خیانت
بوی دروغ و بازی می دهد...
-صـداے خـنـده هـایـت را
صـداے هـمـیشـﮧ خـوب بـودنـت را
درد
بگذار از تجربه هایم برایت بگویم
اگر درد داری
تحمل کن
روی هم که تلمبار شد
دیگر نمی فهمی کدام درد از کجاست
کم کم خودش بی حس میشود!
حال من
مَـטּ هـر روز و هـر لحظـﮧ نگرانت مے شوم
ڪـﮧ چـﮧ مے ڪُنے ؟
ڪُجایے ؟
در چـﮧ حالے ؟
پـنـجـره اُتـاقـم را بـاز مے ڪُنم و فـریـاد مے زنـم
تنهـاییـت بـراے مَـטּ
غُصـه هـایـت بـراے مَـטּ
هـمـﮧ بُـغـض ها و اشڪهایـت بـراے مَـטּ
تـღـو فـقـط بـخـنـد
آنقـدر بـلـند تـا مَـטּ هـم بشـنوم
صـداے خـنـده هـایـت را
صـداے هـمـیشـﮧ خـوب بـودنـت را
نان و نمک
به حرمت نـــــــــــــــان و نمـــــــــــــکی که با هم خوردیــــــــــم
نـــــــــــــــــان را تــــــــــــــــــــو ببــــــــــــــــــــــر
که راهت بلنـــــــــــــــــد است و طاقتــــــــــــــــــت کوتاه
نمـــــــــــــــــک را بگــــــــــــذار برای من
میـخواهــــــــــــــــم این زخـــــــــــم همیشـــــــــــه تــــــــــازه بمانـــــــد
حقیقت دارد !
حقیقت دارد !
کافی ست چمدان هایت را ببندی
تا حاظر شوند ، همه
برای از یاد بردنت !
آنکه بیشتر دوستت دارد ، زودتر !!!!
ببینمت ....
ببینمت . . .
گونه هایت خیس اســـت . . .
باز با این رفیق نابابت . . .
نامش چی بود؟
هان!
باران . . .
باز با “باران” قدم زدی ؟
هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها . . .
همدم خوبی نیست برای درد ها . . .
فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکنــــــد . . .
از تـــو مـــی نــویســــد
تا بر می دارمش...
از تو مینویسد..
مانده ام این خودنویس است...!
یا
تو نویس..!!
گـــــاهی نـــــه گریـــــه آرامت می کنــــد
و نـــــــــــه خنــــــــده
نــــــــه فریـــــــــاد آرامــت می کنــــــــد
و نـــــــه سکــــــــوت
آنجـــــاست کـــــه بـــا چشمانی خیس
رو بـــه آسمـــــان می کنی و می گویی
خدایــــــا
تنهـــــا تــــو را دارم
تنهـــــــایم مگـــــــذار...
مــــن مانـــــــده ام
مــــن مانـــــــده ام و 16 جلـــــــد
لغـــت نامـــــه کــه هیـــــــچ کــــدام از واژهـــــــایش
متــــــرادف “دلتنگــــــــــی” نمیشــــــود…..
کـــــاش دهخـــــدا میـــدانســـت دلتنگـــــــی معنــــــا نـــــدارد !!
درد دارد .....
دلنوشته .....
بار الهی
پس رحمتت کجاست؟؟؟
دیرگاهیست که غم درون سینه ام سنگینی میکند
گویا نفس هم برای من حرام شده
میخوام رها شوم از این زندان
زندانی که به اجبار در میانش جان میکنم و به انتهایش نمیرسم
میخواهم رها شوماز این زندان
از این تن که گاه و بی گاه
از آشنا و غریبه
دوست و دشمن
یار و رهگذر
خودی و بیخودی زخمی می خورد و دگر تاب ایستادن را ندارد
پاهایم سست شده است
میلرزد
وزنم برایش کمی سنگین است
تورا بخدا شما بگویید
آخر چگونه میشود این هیکل نحیف سنگینی داشته باشد
نفرین بر این زندگانی که نای زندگی را از من گرفت....